GenshinData-1/Readable/TH/Book209_TH.txt

เรื่องราวของ Senny

พอออกมาจากบ้านของ Yoichi ก็เดินเลี้ยวลัดไปตามซอย เข้าในถนนเล็กๆ เส้นหนึ่ง ก็ถึงบ้านของยายแก่คนนั้น
ท่ามกลางดวงจันทร์บนท้องฟ้าที่มืดมิด ปีศาจแมวทั้งหลายได้ตื่นขึ้น
มนุษย์ปุถุชนเล่าว่า ปีศาจแมวที่บำเพ็ญนับร้อยนับพันปี สามารถแปลงร่างเป็นสาวน้อย ล่อลวงคนอื่นให้ไปทำอะไรโง่ๆ ได้ หรือจะตามหานักเดินทางเพื่อล้างแค้น หรือตอบแทนบุญคุณก็ได้เช่นกัน แต่อันที่จริง เป็นเพียงปรารถนาของมนุษย์ปุถุชนเพียงฝ่ายเดียว
ปีศาจแมวชอบแปลงร่างเป็นคนแก่มากกว่าเป็นสาวน้อยในยามโกรธ เพราะรูปลักษณ์แบบนี้ สอดคล้องกับความหลักแหลมของพวกเธอมากกว่า แถมยังสามารถใช้ความชรา ตบตาคนที่ผ่านไปมาได้

"ไม่ใช่ของฟรีนะจะบอกให้!"
เมื่อเงยศีรษะขึ้นมาตามเสียง ก็มองเห็นสาวน้อยรออยู่บนหลังคานานแล้ว ความมืดบดบังใบหน้าของเธอที่ดูเหมือนจะยิ้ม แต่ก็ไม่ยิ้ม มีเพียงดวงตาทั้งสอง สะท้อนแสงสีเขียวทอง ส่วนแสงจันทร์ก็ทอดผ่านไหล่ที่เปลือยครึ่งหนึ่งของเธอไปยังแขนเสื้อ ซ้ำยังค่อยๆ กระจายผ่านช่องว่างของชายเสื้อลงไปยังขาเรียวยาวของเธอ ส่วนมือของเธอ ก็กำลังเล่นเคนดามะโดยไม่สนใจสิ่งที่อยู่รอบข้าง

ยายแก่คนนี้ต้องโมโหสุดๆ แน่ๆ...

"เธอเนี่ยนะ วันนี้มาสายอีกแล้ว"
"แน่นอนๆ ขอโทษด้วยนะ"

ยุงตัวแล้วตัวเล่า บินชนโคมไฟกระดาษ แสงจากโคมไฟกระดาษก็กะพริบตอบรับเป็นระยะๆ
แสงจันทร์นำมาซึ่งลมชื้นๆ ทำให้เสียงของจักจั่นเงียบลงในไม่นาน

เธอสยายผม หมุนด้ายในมือพร้อมรอยยิ้มที่มีเลศนัย หรือจะเรียกว่าน่ากลัวก็ได้
ถึงฉันจะเป็นทานูกิที่สนิทชิดเชื้อกับเท็งงุ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าปีศาจแมวที่เดาใจได้ยาก ก็ต้องมีมารยาทสักหน่อย พูดง่ายๆ ก็คือ ต้องคุกเข่าขอโทษไว้ก่อน

"ไม่เป็นไร ในเมื่อมีปลามะไดสด เธอก็เข้ามาก่อนเถอะ"
ฉันพยุงตัวกลมๆ ของทานูกิกลับมานั่งท่าปกติ สาวน้อยก็ค่อยๆ แปลงร่างเป็นหญิงแก่ ด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร
"ขอบคุณนะ ยาย Senny"
"เรียกฉันว่า Senny ย่ะ!"

ทำให้รู้สึกโล่งอก
แต่ก็ยังรู้สึกว่าแปลกยังไงชอบกล

"ฮ่าๆ แล้วเจ้าบื้อล่ะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง"
Senny กลืนปลาสดๆ ทั้งตัวลงคอ กลืนลงไปทั้งตัว รวมทั้งหางด้วย

จะว่าไป เรื่องราวพันธะผูกพันระหว่างเขา และเท็งงุก็ตลกเหมือนกันนะ ถึงก่อนหน้านี้ Yoichi จะพูดเรื่องตลกนี้ผ่านมุมมองของเธอแล้ว แต่จากปากของปีศาจแมว ก็กลายเป็นอีกเรื่องราวหนึ่ง

Senny ไม่ได้เกิดในโลกของเรา เขามาจากโลกที่มนุษย์ปุถุชนเพ้อคลั่งมากกว่า
ค่ำคืนหนึ่ง ณ ป่าไผ่ Senny ที่อายุยังน้อยเคยถูกหลวงจีนพเนจรจับตัวไป จากนั้น ถูกแม่ทัพซื้อตัวไปเป็น "ปีศาจแมว"
เธอไม่มีความทรงจำในช่วงเวลานั้นเลย เพียงแต่สงสัยว่าทำไมมนุษย์ปุถุชนที่เป็นขุนนาง ถึงได้ชอบยั่วโมโหเธอ และชอบมาเล่นกับเธอ วันๆ เอาแต่ให้เธอข่วนศัตรูทั้งหลายกลายเป็นชิ้นๆ อาจเป็นเพราะต้องการหาความสนุก บังคับให้เธอเล่นเกมน่าเบื่อ ที่มีแต่พวกเขารู้สึกสนุกเท่านั้น
วันเวลาเหล่านั้น น่าเบื่อจนแทบจะทำให้คนเป็นบ้า แต่มอนสเตอร์มีอายุยืนยาว จึงมีความอดทนสูงกว่ามนุษย์ปุถุชนมาก

ต่อมา แม่ทัพ และแม่ทัพของโจรได้ฆ่ากัน Senny ก็กลายเป็น "นินจา"

"เรื่องนี้น่าเบื่อยิ่งกว่าเดิม......"
Senny เล่าไปหาวไป ดูเหมือนใกล้จะหลับแล้ว

จากนั้น ในค่ำคืนของสงครามทางน้ำ ท่านแม่ทัพได้คิดแผนการอันชาญฉลาดออกมาได้ ---
สั่งให้ Senny แปลงกายเป็นเศรษฐินีหญิง นั่งอยู่บนเรือ ในมือถือพัดสีทอง หากมีโจรกล้าเข้ามาใกล้ ก็จะถูกปีศาจแมวพันปีตัวนี้สั่งสอนอย่างหนัก

ทว่าต่อมา Yoichi อยู่ในเรือตรงข้าม......
"ทว่าต่อมา จู่ๆ เจ้าบื้อก็ตะโกนเสียงดัง แล้วลุกเข้ามาโหวกเหวกโวยวาย จะยิงพัดด้ามนั้น"
แล้วท่านเท็งงุก็......
"......ลื่นไถล ตกลงไปในทะเลทันที"
เศรษฐินีหน้าแมว อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้

"คืนนั้นเธอดื่มเยอะมาก คิดว่าจะสำลักคลื่นตายเสียแล้ว แต่วันนั้นไม่มีลมเลย"
"แต่ทว่า ฉันไม่เคยเจอสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจแบบนี้หลายร้อยปีแล้ว จึงให้โอกาสเขาสักครั้งโดยการกลั้นไปหัวเราะพัดของตนเองแทน...แต่ผลปรากฏว่า มีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังมาจากเรือตรงข้ามอีกแล้ว คิดแล้วก็ขำจริงๆ......"

ต่อมา เท็งงุก็ได้สยายปีก พุ่งใส่เศรษฐีหญิงคนนั้น ราวกับเมฆดำที่กลืนกับดวงจันทร์
"ทันใดนั้น เธอก็ตกลงไปในทะเล ราวกับเม่นตัวหนึ่ง ส่วนฉัน ก็ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้อีกแล้ว"
จากนั้น Senny ก็หัวเราะดังลั่น พร้อมช่วยดึงเท็งงุโชคร้ายขึ้นมาจากทะเล โดยหนีบเขาไว้ที่รักแร้ แล้วทั้งหัวเราะ ทั้งกระโดดบินข้ามเรือรบของทั้งสองฝ่าย ทำลายบรรยากาศของท่านแม่ทัพ
ว่ากันว่า เธอกระโดดข้ามเรือทีเดียวพร้อมกัน 8 ลำ แล้วก็หายวับไป ปีศาจแมวก็ทิ้งเสียงหัวเราะเอาไว้ แม้สงครามจะสิ้นสุดแล้วก็ตาม

"ฉันหัวเราะไม่หยุด ซ้ำยังข่วนเขาอย่างแรง......แต่เมื่อนึกถึงเขาในตอนนั้น ก็ยิ่งทำให้ฉันข่วนไป หัวเราะไป ฮ่าๆๆๆ......"
ปีศาจแมวในร่างยายแก่ หัวเราะไม่หยุด

"ต่อมา ฉันถูกเธอพามายังโลกใบนี้ ทำเหมือนฉันเป็นของรางวัล!"
"ปุ๊ง" ใบหน้าของยายแก่กลายเป็นสาวน้อยอารมณ์บูด ที่น่าตลกที่สุดคือ ใบหน้าไม่ได้มีสีแดงก่ำเหมือนตอนหัวเราะแล้ว
"ฉันไม่ใช่ของรางวัลอะไรพวกนั้นสักหน่อย!"

"แต่ว่าไปแล้ว นี่อาจเป็นเหตุผลแท้จริง ที่เขาไม่มาเจอฉันก็ได้"
ปีศาจแมวในร่างสาวน้อยถอนหายใจ แล้วก็หัวเราะขึ้นมาอีก

"เธอก็ควรไปได้แล้วนะ เปิดประตูไว้ ค่อยมาใหม่เมื่อจันทร์เต็มดวง"
"แล้วก็ช่วยนำเสื้อกันฝนตัวนี้ไปให้เพื่อนเก่าของฉันด้วย"